• Bütün bunlara görə Üzeyir Hacıbəyovun yaradıcılığı Azərbaycan xalqının milli sərvətidir. 

    Üzeyir Hacıbəyov şəxsiyyəti Azərbaycan xalqının iftixarı, bizim milli iftixarımızdır.

     

    Heydər Əliyev

     

  • Bəstəkarlar öz əsərlərini yaradarkən, unutmamalıdırlar ki, bizim yaradıcılığımızı xalq qiymətləndirir.

    Çunki xalq yalnız yaradıcı, yalnız bəstəkar deyildir; xalq eyni zamanda misilsiz tənqidçi və musiqi

    əsərlərinin ən yaxşı «istehlakçısıdır», xalq musiqi əsərlərinə diqqətlə yanaşır, yaxşını pisdən seçir.

     

    Üzeyir Hacıbəyli

  • Azərbaycan bəstəkarlıq məktəbinin yaradıcısı, məşhur sovet bəstəkarı Üzeyir Hacıbəyovun musiqisi xalqımızın

    ürəyində yaşayır, onun mə'nəvi həyatını zinətləndirir. Zaman bu böyük iste'dadın qurduğu əzəmətli

    binanı sarsıtmaqdan nəinki acizdir, əksinə, onun getdikcə daha da möhkəmləndiyinə şahid olur.

     

    Qara Qarayev

  • Üzeyir məni özünə xas təmkinlə, çox mehriban bir münasibətlə qarşıladı.

    O gündən başlayaraq, ömrünün axırına qədər ölməz sənətkarın hərarətli münasibətini duydum.

    İlk dəfə şəxsiyyətində hiss etdiyim bu hərarəti get-gedə sənətində də duydum və bütün varlığımla ona bağlandım...

     

    Fikrət Əmirov

    Abbasov Əşrəf Cəlal oğlu

    (23.03.1920, Şuşa - 8.02.1992, Bakı)

    Bəstəkar, musiqişünas, pedaqoq, musiqi-ictimai xadim, professor.

    Sənətşünaslıq namizədi (1952), Azərbaycanın Əməkdar İncəsənət xadimi (1963), Azərbaycanın Xalq Artisti (1968).

    1948-ci ildə Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasını, 1952-ci ildə isə Moskva Dövlət Konservatoriyasının aspiranturasını bitirmişdir. Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında dərs demiş, 1953–1957-ci illərdə Konservatoriyanın rektoru, 1957-1972-ci illərdə bəstəkarlıq kafedrasının müdiri vəzifələrində çalışmışdır. O, həmçinin 1943-cü ildən Azərbaycan Bəstəkarlar İttifaqının üzvü və İdarə Heyətinin üzvü olmuşdur.

    Əşrəf Abbasov ilk Azərbaycan uşaq baleti olan “Qaraca qız” baletinin (1965), fortepiano və orkestr üçün konsertin (1946), simfonik orkestr üçün “Konsertino”nun (1948), “Şuşa” (1945), “Gələcək gün” (1952), “Dramatik” (1953) simfonik poemalarının, “Səndən mənə yar olmaz” (1963), “Dağlar qoynunda” (1970) operettalarının, bir çox instrumental əsərlərin, xor, mahnı və romansların müəllifidir. O, Moskvada dissertasiya müdafiə edərək, sənətşünaslıq namizədi elmi adına layiq görülüb. “Üzeyir Hacıbəyov və onun “Koroğlu” operası” (1956) monoqrafiyası, bir sıra məqalələri elmi məcmuələrdə və dövri mətbuatda çap olunmuşdur.

    Back to Top