• Bütün bunlara görə Üzeyir Hacıbəyovun yaradıcılığı Azərbaycan xalqının milli sərvətidir. 

    Üzeyir Hacıbəyov şəxsiyyəti Azərbaycan xalqının iftixarı, bizim milli iftixarımızdır.

     

    Heydər Əliyev

     

  • Bəstəkarlar öz əsərlərini yaradarkən, unutmamalıdırlar ki, bizim yaradıcılığımızı xalq qiymətləndirir.

    Çunki xalq yalnız yaradıcı, yalnız bəstəkar deyildir; xalq eyni zamanda misilsiz tənqidçi və musiqi

    əsərlərinin ən yaxşı «istehlakçısıdır», xalq musiqi əsərlərinə diqqətlə yanaşır, yaxşını pisdən seçir.

     

    Üzeyir Hacıbəyli

  • Azərbaycan bəstəkarlıq məktəbinin yaradıcısı, məşhur sovet bəstəkarı Üzeyir Hacıbəyovun musiqisi xalqımızın

    ürəyində yaşayır, onun mə'nəvi həyatını zinətləndirir. Zaman bu böyük iste'dadın qurduğu əzəmətli

    binanı sarsıtmaqdan nəinki acizdir, əksinə, onun getdikcə daha da möhkəmləndiyinə şahid olur.

     

    Qara Qarayev

  • Üzeyir məni özünə xas təmkinlə, çox mehriban bir münasibətlə qarşıladı.

    O gündən başlayaraq, ömrünün axırına qədər ölməz sənətkarın hərarətli münasibətini duydum.

    İlk dəfə şəxsiyyətində hiss etdiyim bu hərarəti get-gedə sənətində də duydum və bütün varlığımla ona bağlandım...

     

    Fikrət Əmirov

    Әmirov Fikrәt Mәşәdi Cәmil oğlu

    (22.11.1922, Gəncə —20.02.1984, Bakı)

    Bәstәkar, musiqi ictimai xadim. Azәrbaycan xalq artisti (1958), SSRİ xalq artisti (1965).

    Azәrbaycan EA müxbir üzvü (1980). Sosialist Əməyi Qəhrəmanı (1982), SSRİ (1949, 1980) vә Azәrbaycan (1974) Dövlәt mükafatları laureatı.

    Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasının bəstəkarlıq şöbəsini (professor B.Zeydmanın sinfi) bitirmişdir (1948). Gəncə (1942-43) və M. Maqomayev adına Azərbaycan Dövlət Filarmoniyalarının (1947) bədii rəhbəri, M.F. Axundov adına Azərbaycan Dövlət Opera və Balet Teatrının direktoru (1956-1959) vəzifələrində çalışıb. SSRİ və Azərbaycan Bəstəkarlar İttifaqının katibi olmşdur.

    Ü.Hacıbəylinin bilavasitә yetirmәsi, xәlәfi vә әnәnәlәrinin davamçısı olan F.Əmirov müxtəlif janrlarda yazdığı əsərlərlə Azәrbaycan musiqisini zәnginlәşdirmiş, onun dünya şöһrәti qazanmasında müһüm rol oynamışdır. F.Əmirovun “Şur”, “Kürd-Ovşarı”, “Gülüstan Bayatı-Şiraz” simfonik muğamları ilə Azərbaycan musiqisində yeni janrın əsasını qoymuşdur. F.Əmirov “Sevil” operasının (1953), “Ürәkçalanlar” (1944), “Gözün aydın” (1946) musiqili komediyalarının, “Nәsimi dastanı” (1973), “Min bir gecә” (1979), “Nizami” (1984) baletlәrinin müәllifidir. F.Әmirov “Nizami” simfoniyası (1947), skripka, fortepiano vә simfonik orkestr üçün ikiqat konsert (1946), fortepiano ilә xalq çalğı alәtlәri orkestri üçün konsert (1947, A.Babayevlә), Ərәb mövzuları әsasında fortepiano ilә orkestri üçün konsert (1956, E.Nәzirova ilә), “Azәrbaycan” süitası, “Simfonik rәqslәr”, “Azәrbaycan qravürlәri” və b. əsərləri ilə simfonik musiqini inkişaf etdirmişdir. O, fortepiano üçün “12 miniatür”, skripka və fortepiano üçün “Muğam-poema”, skripka ilә fortepiano üçün sonata, uşaq pyeslәri, romans, maһnı vә s. kamera-instrumental və vokal әsәrlәrin müəllifidir.